سرعت شاتر در عکاسی: راهنمای کامل

مقدمه

به عنوان شاید مهمترین پارامتری که باید در عکاسی بفهمید، سرعت شاتر باید یکی از اولین در نظر گرفته‌های شما باشد وقتی که تصویر می‌گیرید. این یکی از دلایل بزرگی است که عکاسان ممکن است خود را با تصاویرشان ناراضی بیابند، و داشتن درک عالی از سرعت شاتر در عکاسی برای ایجاد تصاویر عالی بسیار حیاتی است.

اگر تازه کار در عکاسی هستید و می‌خواهید با این پایه اساسی تنظیمات نوردهی آشنا شوید، به جای مناسبی آمده‌اید. این راهنما به شما کمک می‌کند تا مبانی سرعت شاتر، جزئیات مهم و هر چیزی در وسط را درک کنید. همچنین در صورت تمایل می توانید مقاله بهترین دوربین عکاسی برای مبتدی ها را نیز مطالعه کنید.

سرعت شاتر چیست؟

سرعت شاتر همچنین با نام زمان نوردهی شناخته می‌شود و اصطلاح به تعریف خودش می‌پردازد. سرعت شاتر زمانی است که در ثانیه، حسگر یا فیلم داخل دوربین به نور نوردهی می‌شود تا یک عکس گرفته شود.

در برخی از دوربین‌های بدون آینه، این زمان است که حسگر روشن شده و اطلاعات نور را ضبط می‌کند. هر بار که دکمه شاتر (به ویژه در دوربین‌های دی‌اس‌ال‌آر) فشار داده می‌شود، صدای باز و بسته شدن پرده‌های شاتر را خواهید شنید.

سرعت شاتر در دوربین‌ها معمولاً می‌تواند از طریق تنظیمات دوربین و/یا با دستی چرخاندن دیال سرعت شاتر روی بالای بدنه دوربین تنظیم شود.

در دوربین‌هایی که دارای اتونور نوردهی هستند، عکاسان معمولاً می‌توانند حالت اولویت سرعت شاتر را انتخاب کنند، به وسیله چرخاندن دیال حالت به S (برای سرعت شاتر) یا Tv (برای ارزش زمان). در این حالت، عکاس سرعت شاتر مورد نظر خود را انتخاب می‌کند و دوربین تنظیمات دیگر را تنظیم می‌کند تا نوردهی بهینه‌ای ایجاد کند.

در بیشتر دوربین‌ها، سرعت‌های شاتر پیش‌تنظیم در بازه‌های مختلفی وجود دارد که از 1/8000 ثانیه برای سریع‌ترین تا 30 ثانیه برای کندترین سرعت می‌رسد. در این محدوده ممکن است تغییراتی وجود داشته باشد که به مدل دوربین شما بستگی دارد.

سرعت‌های شاتر استاندارد موجود در اکثر دوربین‌ها عبارتند از: 1/1000 ثانیه، 1/500 ثانیه، 1/250 ثانیه، 1/125 ثانیه، 1/60 ثانیه، 1/30 ثانیه، 1/15 ثانیه، 1/8 ثانیه، 1/4 ثانیه، 1/2 ثانیه و 1 ثانیه. باید توجه داشت که مقدار نوری که بر روی حسگر دوربین یا فیلم می‌افتد، نسبتی به زمان نوردهی است؛ به این معنا که نصف کردن سرعت شاتر (برای مثال از 1/30 ثانیه به 1/60 ثانیه) مقدار نوری که به عکس نهایی وارد می‌شود، نیمی می‌شود.

همچنین باید توجه داشت که بیشتر دوربین‌ها می‌توانند در حالت بالب (Bulb) سرعت‌های شاتر حتی کندتری را داشته باشند، که عملاً پرده شاتر را تا زمانی که دکمه شاتر فشرده شده است باز نگه می‌دارد.

استفاده از حالت بالب (Bulb) مثالی از روش دستی برای تعیین زمان نوردهی یک عکس به جای استفاده از سرعت‌های شاتر دقیق و اتوماتیک دوربین است. مثال دیگری نیز می‌تواند باز و بسته کردن دستی لنز دوربین برای مدت زمان معینی جهت ورود نور باشد — این روش نحوه نوردهی عکس‌ها در اوایل دوره‌های ابتدایی عکاسی بود.

شاتر چیست؟

چیزی که معمولاً در زمان یادگیری سرعت شاتر نادیده گرفته می‌شود، جزئیات مکانیکی آن خود شاتر است. شاتر دوربین زمانی باز می‌شود که دکمه شاتر فشرده می‌شود تا حسگر یا فیلم آشکار شود و اطلاعات نور را ضبط کند.

در یک دوربین دی‌اس‌ال‌آر، آینه همچنین زمانی که دکمه فشرده می‌شود از جلوی حسگر حرکت می‌کند، زیرا آینه معمولاً در محلی قرار دارد تا صحنه را از طریق دوربین دیده‌شدنی منعکس کند. اطلاعات نور تا زمانی که شاتر باز است ضبط می‌شود.

دوربین‌های بدون آینه اغلب تعداد بیشتری تصویر در هر ثانیه را می‌توانند ضبط کنند (نرخ فریم بیشتری دارند) نسبت به دوربین‌های دی‌اس‌ال‌آر، زیرا آینه ندارند و در نتیجه فرآیند نوردهی به کمترین قسمت‌های متحرک نیاز دارد. برخی از دوربین‌های بدون آینه شاتر الکترونیک دارند که به عبارتی حسگر را روشن و خاموش می‌کند به جای باز و بسته کردن پرده‌های فیزیکی. تکنولوژی شاتر به طور مداوم تغییر کرده و به ساختارهای شاتر با کمترین قسمت‌های متحرک‌تر و با کارایی بالاتر منجر شده است.

در شرایط نوری روشن (مثلاً وقتی شما در یک روز آفتابی بیرون هستید)، حسگر تنها نیاز به نوردهی کوتاه به نور دارد تا اطلاعات کافی را ضبط کند. این زمان نوردهی توسط سرعت شاتر تعیین می‌شود، و همانطور که در بخش بعدی خواهید آموخت، سرعت سریعتر منجر به تصویر تاریک‌تر (زمان کمتری از طریق نوردهی) و سرعت کندتر منجر به تصویر روشن‌تر می‌شود.

چگونگی تأثیر سرعت شاتر بر نوردهی

سرعت شاتر به همراه دیافراگم و مقدار ISO، یکی از سه عامل اصلی مثلث نوردهی است که معمولاً برای آموزش مبانی نوردهی در عکاسی استفاده می‌شود.

زمان نوردهی می‌تواند به عنوان یک فرآیند تقریباً جمع‌آوری‌ای در نظر گرفته شود. هر چه مدت زمانی که حسگر دوربین شما به نور نوردهی می‌شود بیشتر باشد، داده‌های نور بیشتری ضبط می‌شود و به تبع آن تصویر شما روشن‌تر خواهد بود. این موضوع برعکس هم صحیح است: سرعت‌های شاتر سریعتر (زمان نوردهی کوتاه‌تر) داده‌های نور کمتری را ضبط می‌کنند و تصویر شما تاریک‌تر خواهد بود.

این مقایسه کاملی نیست، اما می‌توانید سرعت شاتر و نوردهی را به عنوان زمانی تصور کنید که برای پخت کوکی‌ها تنظیم می‌کنید. اگر کوکی‌ها را برای مدت زمان طولانی‌تری پخت کنید، آن‌ها سوخته می‌شوند و در نهایت مزه کوکی نخواهند داشت. به همین ترتیب، اگر یک تصویر را برای مدت زمان طولانی‌تری نوردهی کنید، تصویر شما خیلی روشن خواهد بود و نمی‌توانید هیچ داده‌ای را بازیابی کنید. اگر کوکی‌ها را برای مدت زمان کوتاه‌تری پخت کنید، هنوز خامه‌ای خواهند بود. اگر تصویر خود را برای مدت زمان کوتاه‌تری نوردهی کنید، داده‌های نور کافی را ضبط نخواهید کرد و تصویر شما خیلی تاریک خواهد بود.

چگونه سرعت شاتر بر تاری حرکت تأثیر می گذارد

علاوه بر تأثیر بر نوردهی، سرعت شاتر تأثیر بزرگی بر میزان تاری حرکت در یک تصویر دارد، که مهم است که به آن توجه داشته باشید. به این صورت بیان می‌شود: حرکتی که در زمانی که حسگر به صحنه نوردهی می‌شود (زمانی که شاتر باز است) اتفاق می‌افتد، در تصویر نهایی حاضر خواهد بود.
هر چه مدت زمان نوردهی بیشتر باشد، حرکتی که یک موضوع در حال حرکت انجام می‌دهد، با تاری حرکت ضبط خواهد شد.

یک مثال را در نظر بگیرید: اگر یک سگ دور و بر دویده و زمان نوردهی شما 0.6 ثانیه باشد، آنگاه سگ در تصویر شما به شکل تار نمایان خواهد شد زیرا در 0.6 ثانیه به اندازه کافی حرکت می‌کند. از سوی دیگر، اگر سرعت شاتر شما بر روی 1/500 از یک ثانیه تنظیم شده باشد، سگ خیلی بیشتر یخ‌زده خواهد بود (احتمالاً حرکت آن به چشم آزاد تشخیص داده نخواهد شد) زیرا در چنین مدت زمان کوتاهی تقریباً حرکتی انجام نمی‌دهد.

بسیاری نکات و در نظر گرفتن‌ها در مورد تاریکی حرکت وجود دارد. یکی از آنها همیشه پایداری دوربین شما در طول زمان نوردهی است. هر چقدر هم که فکر کنید پایدار هستید، بدون شک هنگام فشردن دکمه شاتر و نگه داشتن دوربین، مقداری تکان دوربین وجود دارد. به همین دلیل ترایپادها برای نوردهی‌های طولانی مدت مهم هستند، زیرا می‌توانند دوربین شما را نسبت به شما پایدارتر نگه دارند.

یک نکته دیگر در مورد تاریکی حرکت موضوع شما است. تاریکی حرکت بسیار سخت برای اصلاح در پس‌پردازش است، بنابراین سرعت شاتر احتمالاً یکی از اولین تصمیمات شما برای تنظیم نوردهی خود باید باشد. با این حال، فرض کنید می‌خواهید با استفاده از سرعت شاتر 1/1000 ثانیه حرکت را یخ بزنید. این باعث نخواهد شد نور زیادی به حسگر شما برسد، بنابراین نیاز به شرایط نوری نسبتاً روشن، یک ISO بالا و/یا یک دیافراگم گشاد دارید(پیشنهاد می شود: دیافراگم در عکاسی). این یک تعادل بین تاریکی حرکت و مقدار نوری است که باید با آن کار کنید.

خلاصه:

سرعت شاتر سریعتر (زمان کمتر، به واحد ثانیه): کمترین نور ضبط می‌شود، حرکت (شامل تکان دست دوربین نیز) بیشتر یخ می‌زند. مثال‌هایی از سرعت‌های شاتر نسبتاً سریع ممکن است 1/8000، 1/1000، 1/500 و یا مشابه بر اساس وضعیت شما باشند.

سرعت شاتر کندتر (زمان بیشتر، به واحد ثانیه): نور بیشتر ضبط می‌شود، حرکت (شامل تکان دست دوربین نیز) کمتر یخ می‌زند. مثال‌هایی از سرعت‌های شاتر نسبتاً کند ممکن است 30 ثانیه، 5 ثانیه، 1/20 و یا مشابه بر اساس وضعیت شما باشند.

یک قاعده کلی برای سرعت‌های شاتر دستی

یک نکته مفید برای جعبه ابزار ذهنی شما: به عنوان یک قاعده کلی، تکان دست دوربین احتمالاً به یک عامل تاثیرگذار تبدیل می‌شود زمانی که دوربین خود را با سرعت‌های شاتر کمتر از معکوس فاصله کانونی خود نگه داشته باشید. به عبارت دیگر، برای جلوگیری از وارد شدن تاریکی در عکس‌هایتان ناشی از دستان لرزان، باید تلاش کنید که از اطرافیان زیر پیروی کنید:

به عنوان مثال، هر چیزی که زمان شاتر کمتر از 1/24 ثانیه باشد هنگام استفاده از یک لنز 24 میلی‌متری واید-آنگل نیاز به ترایپاد داشته باشد. آیا قصد عکاسی از حیات وحش با یک لنز 500 میلی‌متری دارید؟ شما باید از یک سرعت شاتر 1/500 ثانیه یا سریع‌تر استفاده کنید تا یک عکس تیز را تضمین کنید( پیشنهاد می شود: نکات حرفه ای عکاسی حیات وحش).

همانند هر “قاعده” در عکاسی، استثناها وجود دارند، به ویژه اگر دوربین یا لنز شما دارای استابیلایزر مدموم باشد. این پیشنهاد یک مکان خوب برای شروع است.

انتخاب سرعت شاتر

فرآیند فکری برای تنظیم سرعت شاتر با استفاده از آنچه تاکنون یاد گرفته‌اید سرعت‌های شاتر نسبی هستند و سرعتی مانند 1/100 ثانیه ممکن است برای عکاسی از ستارگان خیلی زیاد ولی برای عکاسی ورزشی خیلی کم تلقی شود.

در ادامه چند سوالی که ممکن است مدنظر داشته باشید هنگام تنظیم سرعت شاتر خود آورده شده است، و ممکن است از آنها به عنوان راهنما برای ایجاد فرآیند فکری خودتان استفاده کنید.

1. آیا نیاز دارید موضوع خود را فریز کنید؟ اگر می‌دانید نیاز دارید حرکت موضوع را یخ بزنید، باید سرعت شاتر خود را سریع نگه دارید. برای موضوعات بسیار سریع، سرعت‌های شاتری مانند 1/500، 1/1000، 1/4000 یا 1/8000 مناسب ممکن است. موضوعات دیگر ممکن است با سرعت‌های شاتری مانند 1/250 یخ بزنند. به خاطر داشته باشید که سرعت شاتر سریع‌تر به حسگر کمتری از نور می‌رساند، بنابراین باید با یک ISO بالا یا دیافراگم گشاد تعویض کنید.

2. آیا مکانی که عکس می‌گیرید واقعاً تاریک است یا بسیار روشن؟ اگر وضعیت واقعاً تاریک باشد، شما نیاز به سرعت‌های شاتر طولانی‌تر برای جمع‌آوری داده‌های نور کافی خواهید داشت. به یاد داشته باشید که سرعت‌های شاتر طولانی‌تر هر حرکتی که اتفاق می‌افتد را تار می‌کنند، بنابراین موضوع شما باید بی‌حرکت بماند اگر می‌خواهید آن را یخ بزنید. اگر وضعیت واقعاً روشن باشد، می‌توانید از سرعت‌های شاتر سریع استفاده کنید، و به یاد داشته باشید که سرعت شاتر کمتر از حد تعیین شده احتمالاً تصویر شما را بیش از حد روشن خواهد کرد.

3. آیا شما در یک روز تا حدوداً روشن در فضای باز هستید و فقط می‌خواهید یک نقطه شروع داشته باشید؟ می‌توانید با یک سرعت شاتر 1/200 ثانیه شروع کنید وابسته به موضوع و تنظیمات دیگر. این یک محل شروع کاملاً معمول برای شرایط نوری پایه است. سپس سعی کنید سرعت شاتر را تست کرده و تغییر دهید تا تأثیرها را بررسی کنید.

4. آیا قصد دارید با سرعت شاتر کمتر از معکوس فاصله کانونی لنز خود عکاسی کنید؟ اگر بله، تکان دست دوربین ممکن است ضبط شود و تصویر شما را تار کند. در نظر داشته باشید که از ترایپاد استفاده کنید.

5. آیا از فلش استفاده می‌کنید؟ اگر بله، آیا این فلش دارای همگام سازی با سرعت بالا است؟ اگر خیر، شما باید سرعت شاتر خود را کمتر از سرعت همگام سازی دوربین خود نگه دارید. برای اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع به زیر مراجعه کنید.

فیلترهای ND و سرعت شاتر

اگر می‌خواهید در فضای باز در طول روز از سرعت شاتر کم استفاده کنید، احتمالاً عکس‌های شما خیلی روشن خواهند بود. یک مثال معمولی از جایی که این امر مهم است، وقتی است که می‌خواهید تأثیر آب مخملی را با انتخاب نوردهی طولانی با آب جاری به دست آورید، است.

اینجا یک دنباله از تصاویر متوالی از یک رودخانه با سرعت حرکت سریع است که با سرعت‌های شاتر از 1/1000 ثانیه تا 1 ثانیه ضبط شده است:

حتی اگر دیافراگم شما به حداقل ممکن باشد و ISO شما به حداقل ممکن خود برسد، زمان‌های نوردهی بلند تصاویری را ایجاد می‌کنند که خیلی روشن هستند زیرا شاتر برای مدت طولانی‌تری باز است. راه‌حل معمول، استفاده از فیلتری است که عملکرد عینک آفتابی را برای لنز شما دارد و به آن فیلتر چگالی نیوترال (ND) می‌گویند. این فیلتر به انتهای لنز شما متصل می‌شود و دارای یک تاریکی است که به مقدار کمتری نور از بدون فیلتر عبور می‌دهد. به عبارت دیگر، شما می‌توانید نوردهی‌های بلندتری را بدون گرفتن نور زیادی استفاده کنید.

فیلترهای ND نیز در ویدیوگرافی به طور معمول برای امکان نوردهی‌های شاتری بلندتر استفاده می‌شوند، که به ایجاد یک نگاه بیشتر سینمایی تا نگاه خشک کمک می‌کند.

سرعت همگام سازی فلش

این موضوع می‌توانست یک مقاله جداگانه داشته باشد، بنابراین اینجا به صورت خیلی خلاصه آن را برایتان توضیح می‌دهیم. شاتر دوربین شما اصولاً از دو پرده تشکیل شده است که برای اجازه دادن به نور برای ضربه زدن به حسگر شما حرکت می‌کنند. آن‌ها در زمان‌های مختلف حرکت می‌کنند، و اگر از یک فلش استفاده می‌کنید، فلش باید در همان زمان دقیق ضربه بزند که هر دو پرده باز هستند. مشکل این است که با سرعت‌های شاتر بسیار سریع، برای فلش دشوار (و اغلب غیرممکن) است که در زمان صحیح ضربه بزند، زیرا پرده‌های شاتر هرگز به طور کامل باز نیستند.

در اینجا سرعت همگام سازی فلش دوربین شما برای استفاده از فلش خارج از دوربین بسیار مهم است. این سرعت شاتری سریعترین سرعت شاتر است که دوربین شما و فلش می‌توانند به درستی همگام باشند و تصویری ایجاد کنند که پرده شاتر را در تصویر نشان ندهد. اگر با دوربین و فلش خود در حالت‌های بسیار ابتدایی عکاسی می‌کنید و سرعت شاتر شما سریع‌تر از سرعت همگام سازی باشد، تصاویر شما دارای نوارهای تاریک از پرده شاتر خواهند بود چرا که فلش و دوربین نتوانسته‌اند زمان‌بندی خود را به درستی انجام دهند.

دستورالعمل دوربین شما یا وب‌سایت تولید کننده برای سرعت همگام سازی دوربین شما باید لیست شود. معمولاً در حدود 1/200 ثانیه یا مشابه آن است.

راه حل مشکل سرعت همگام سازی فلش به نام همگام سازی با سرعت بالا (HSS) است و شامل یک حالت فلش است که فلش را طی سرعت شاتر بسیار سریع به صورت مکرر شلیک می‌کند، که تضمین می‌کند یکی از فعالیت‌ها درست باشد. همه فلش‌ها این قابلیت را ندارند.

استفاده از سرعت شاتر به صورت خلاقانه

نمای حرکت می‌تواند دشمن شما یا در برخی موارد بهترین دوست شما باشد. در یک مثال، تکنیک پنینگ یک تکنیک است که در آن یک جسم در حال حرکت “دنبال” شده توسط دوربین (تصور کنید دوربین در جهت حرکت موضوع حرکت می‌کند) در حین یک نوردهی متوسط طولانی انجام می‌شود. مانند 1/10 ثانیه، تاریکی حرکت در پس‌زمینه تصویر ایجاد می‌کند، اما اگر موضوع را در قاب ثابت نگه دارید، بیشتر موضوع باید تیز باشد. این می‌تواند تأثیر ایجاد کند که چیزی واقعاً سریع حرکت می‌کند، یا حداقل حرکت را نشان می‌دهد.

یک روش خلاقانه دیگر برای استفاده از نمای حرکت این است که در طول یک نوردهی بلند، با لنز خود بزرگ‌تر یا کوچک‌تر شوید. اگر به درستی انجام شود، هر چیزی که نور تولید می‌کند، دنباله‌ای ایجاد خواهد کرد و می‌تواند تأثیرات بسیار جالبی ایجاد کند. این تکنیک می‌تواند یک راه سرگرم‌کننده برای عکس‌های عجیب و غریب از چیزهایی مانند آتش‌کشی و چراغ‌های جشن‌های مختلف باشد.

همچنین می‌توانید دوربین خود را در طول یک نوردهی بلند بچرخانید تا عکسی خلاقانه بگیرید. البته این سلیقه همه نیست، اما می‌تواند برای چیزی منحصر به فرد جالب باشد.

علاوه بر گرفتن عکس‌های تکی با سرعت شاتر طولانی، می‌توان با ترکیب چند عکس نوردهای طولانی در نرم‌افزار زمان‌بندی کلی زمان نوردهی بلند را به دست آورد – زمان کلی نوردهی مجموع نوردهای فردی خواهد بود.

نتیجه گیری

سرعت شاتر ممکن است تأثیر بزرگی بر کیفیت عکس‌های شما داشته باشد، بنابراین مهم است که بفهمید چگونه بر تاریکی حرکت تأثیر می‌گذارد، چگونه در تعریض مدیریت می‌شود و چگونه باید در عکاسی به آن فکر کنید. بعد از درک آن، تمرین کردن کلیدی است تا تصمیمات بهتری در مورد سرعت شاتر در شرایط مختلف بگیرید.

پاسخ مشخصی به اینکه در هر حالت باید از چه سرعت شاتری استفاده کنید وجود ندارد، بنابراین وظیفه شما است که از آن به حداکثر استفاده کنید و تصمیمات بهینه‌ترین انجام دهید. در نهایت، سرعت شاتر می‌تواند یک ابزار برای افزودن خلاقیت به عکس‌های شما باشد، و آزمایش با آن می‌تواند خیلی سرگرم‌کننده باشد.

منبع تصاویر: تصویر سربرگ توسط بکی ماتسوبارا و مجاز بهره‌برداری تحت مجوز CC BY 2.0 است. تمام تصاویر دیگر، مگر اینکه به طور جداگانه ذکر شده باشد، توسط جاستین هاین گرفته شده‌اند.