آنچه خواهید خواند
مقدمه
یک راهنما برای کمک به تشخیص اینکه آیا ساعت هوشمند می تواند در زندگی فرد جایی داشته باشد.
ممکن است به این مسئله فکر کرده باشید، برخی از بزرگترین شرکت های فناوری جهان در حال رقابت برای دست یابی به نقطه ای بر روی مچ دست شما هستند. اما آیا واقعاً باید آن را به اپل، گوگل یا سامسونگ ارائه دهید؟
پاسخ به آن بر اساس زندگی، اولویت‌ها و رابطه‌ای که با شرکت‌هایی سازنده این وسایل می‌خواهید، شکل می گیرد. با این حال، اجازه دهید هم اکنون با مهم ترین حقیقت در مورد ساعت های هوشمند شروع کنیم: همه به آن نیاز ندارند. آنها اغلب انجام یکسری از کارها که معمولاً تلفن خود را به خاطر آنها در می آورید – مانند چک کردن پیام ها، کنترل موسیقی و گرفتن تماس های سریع – را راحت تر می کنند.
اما اگر به چیزی بیش از این موارد اصلی و اولیه نیاز دارید، امکانات زیادی در دسترس می باشند. طی سال‌ها، ساعت‌های هوشمند به ابزارهای پیچیده‌ای برای ردیابی ورزش و سلامتی تبدیل شده‌اند و می‌توانند نسخه‌های فراوانی از برنامه‌های مورد علاقه شما را اجرا کنند تا در حین حرکت به آنها نگاه کنید.
من هر روز از ساعت هوشمند استفاده می کنم، چون تمایل دارم به پیام‌های دریافتی تجاری نگاهی بیندازم، هرچند براحتی می‌توانم بدون آن هم زندگی کنم.
اینکه آیا داشتن یک ساعت هوشمند واقعاً منطقی است در واقع اولویت های فردی بستگی دارد. و اگر از قبل یک ساعت هوشمند دارید، چگونه از آن حداکثر بهره را ببرید؟ برای این منظور، ما یک راهنما برای کمک به شما گردآوری کرده‌ایم تا بفهمید آیا یکی از این ابزارهای مچی می‌تواند در زندگی، که بر اساس اولویت شخصی مرتب شده، جا بیفتد. همجنین می توانید راهنمای خرید ساعت هوشمند را نیز مطالعه کنید.
انتظار می رود اعلان های زیادی را در ساعت هوشمند خود مشاهده کنید، اما می توانیم به شما در مدیریت آنها کمک کنیم.
قبل از هر چیز
اگر از قبل ساعت هوشمند ندارید( پیشنهاد می شود: بهترین ساعت هوشمند سال)، چند نکته را باید مد نظر قرار دهید. نخست: سازگاری
مالکان آیفون می‌توانند از اپل واچ، همراه با ساعت‌های هوشمندی مثل مدل‌های Fitbit Sense و Garmin’s Forerunner استفاده کنند، اما آیفون با ساعت‌هایی که در آنها از آخرین نسخه نرم‌افزار Wear OS گوگل استفاده می شود، سازگار نیست. عکس این موضوع نیز صادق است، بنابراین سامسونگ و سایر گوشی های اندرویدی با اپل واچ سازگار نیستند. ( هر چند Fitbits و Garmins مشکلی ندارند)
نکته دیگری که بایستی در مورد آن فکر کرد حفظ حریم خصوصی است – در نهایت، این گجت های پوشیدنی روی بدن شما قرار دارند و در کنار سایر موارد، اطلاعات سلامت شخصی شما را ردیابی می کنند. یکی از بهترین منابع برای فهمیدن اینکه گجت های پوشیدنی چگونه بصورت بالقوه مشکل‌ساز هستند، راهنمای Mozilla Privacy Not Included است ، اما اگر واقعاً نگران حریم خصوصی خود هستید، بهترین گزینه می تواند عدم استفاده از ساعت هوشمند باشد.
به روز نگه داشتن
اگر تنها چیزی که واقعاً نیاز دارید آگاهی از پیام‌ها و اعلان‌های دریافتی است، پس خوش شانس هستید – این کاری را هر ساعت هوشمندی می‌تواند انجام دهد. در واقع، ممکن است حتی مجبور نباشید یک ساعت هوشمند عالی داشته باشید، زیرا بسیاری از ردیاب‌های تناسب اندام (مانند سری‌های Fitbits و Vivosmart گارمین ) نیز قادرند هنگامی که شخصی برای شما پیامک ارسال می‌کند یا با شما تماس می‌گیرد، به شما هشدار دهند.
فقط مراقب باشید: نگاه کردن به ساعت برای چک کردن پیام‌های جدید در حین صحبت با کسی، می‌تواند بی‌رحمانه‌تر از نگاه کردن به تلفن همراه باشد.
همانطور که گفته شد، اپل واچ و وسایل پوشیدنی که از نرم‌افزار Wear OS Google استفاده می‌کنند، در مقایسه با یک Fitbit ساده، در نحوه مدیریت اعلان‌ها پیچیده‌تر می باشند. فرض کنید به اخبار علاقه مندید: اگر برنامه واشنگتن پست را روی ساعت هوشمند خود نصب کرده اید، می توانید ساعت خود را به گونه ای تنظیم کنید که هشدارهای خبری را که معمولاً در تلفن خود مشاهده می کنید را نمایش دهد. همین امر تقریباً در مورد هر برنامه مورد استفاده که اعلان‌هایی را روی گوشی می فرستد، صادق است، اما توجه داشته باشید: این می‌تواند منجر به حجم انبوهی از اعلان‌ها روی مچ بند شما شود. در اینجا چگونگی اطمینان از اینکه که فقط موارد مورد نظر خود را دریافت می کنید ارائه می شود:
- اپلیکیشن Apple Watch را در آیفون خود باز کنید
- روی دکمه «اعلان‌ها» ضربه بزنید
- اعلان‌های برنامه‌های فهرست شده در قسمت « Mirror iPhone alerts from » را فعال یا غیر فعال کنید
برای ساعت‌های Google Wear OS
- برنامه Wear OS را در تلفن Android خود باز کنید
- به بخش «تنظیمات» رفته و روی «اعلان‌ها» و سپس «تغییر اعلان‌های ساعت» ضربه بزنید.
- برای فعال کردن یا غیرفعال نمودن اعلان‌ها، روی اپلیکیشن مدنظر ضربه بزنید
برخی از ساعت‌های هوشمند مانند Garmin Forerunner دارای ابزارهای تخصصی برای دوندگان و ورزشکاران سه‌گانه هستند.
پیگیری تمرینات
این وظیفه دیگری است که تقریباً همه ساعت‌های هوشمند قادرند تا حدودی انجام دهند، اما اینکه دقیقاً چگونه تمرینات شما را دنبال می‌کنند بستگی به نوع نرم‌افزار موجود در ساعت شما دارد.
اپل واچ‌ها به دلیل سه حلقه خود معروف هستند، یک شاخص بصری حساس که به شما اجازه می‌دهد بدانید چقدر به اهداف روزانه، ورزش و توقف خود نزدیک هستید. اما تجربه ورزشی بیشتر از این موارد است: با استفاده از برنامه داخلی تناسب اندام، می توانید به ساعت بگویید که انواع مختلف تمرینات، از پیاده روی طولانی، تمرین با وزنه تا تای چی را ردیابی کند. بدون توجه به نوع ورزشی که انجام می دهید، اپل واچ مدت زمان تمرین فعلی، ضربان قلب و کالری سوزانده شده را به شما نشان می دهد.
در 14 سپتامبر، اپل یک ساعت هوشمند جدید با صفحه نمایش سخت تر، بزرگتر و نرم افزار جدیدی برای تایپ پیام ها را به نمایش گذاشت. (ویدئو: واشنگتن پست، عکس: اپل/واشنگتن پست)
ساعت‌های گلکسی سامسونگ که تنها با گوشی‌های اندرویدی کار می‌کنند، بسیاری از قابلیت های ردیابی مشابه تمرینات را ارائه می‌دهند. اما یک تغییر وجود دارد. فرض کنید در ورزشگاه هستید و وزنه می زنید: برخلاف اپل واچ که فقط آمار اولیه ای را که قبلاً ذکر شد به شما ارائه می دهد، ساعت های سامسونگ راهنمایی در مورد فرم صحیح تمریناتی مانند حرکت جلو بازو را ارائه نیز داده و همچنین تعداد تکرارها را شمارش می کنند.
اما سوال دیگری در اینجا مطرح می شود: اگر ردیابی تمرین دغدغه اصلی شماست، آیا واقعاً به یک ساعت هوشمند نیاز دارید؟ این مسئله جای بحث دارد. می توانید مجموعه ای از گجت های پوشیدنی را با قیمت 100 دلار یا کمتر پیدا کنید که صرفاً برای شمارش گام ها، نظارت بر ضربان قلب و حتی رقابت با دوستان طراحی شده اند – Charge 5جدید Fitbit به سرعت به ذهن شما خطور می کند.
در نهایت، همه چیز در سطح پیچیدگی که به دنبال آن هستید خلاصه می شود. اگر اولویت اصلی شما صرفاً فعال تر بودن است، به راحتی می توانید با یک Fitbit ارزان کنار بیایید. اما برای بینش عمیق تر در مورد تمرینات خود، یک ساعت هوشمند گزینه بهتری محسوب می شود. و اگر یک ورزشکار واقعاً حرفه ای هستید – مثلاً یک دونده یا ورزشکار مشتاق – ممکن است بخواهید یک ساعت هوشمند تخصصی تری مانند یکی از Forerunners گارمین را مد نظر قرار دهید.
نظارت بر سلامت شما
بسیاری از شرکت‌ها مجموعه‌ای از حسگرها و قابلیت های پیچیده را در ساعت‌های هوشمند گنجانده‌اند تا بتوانند به شما در حفظ سلامتی اتان کمک کنند. در اینجا یکسری موارد وجود دارد که ممکن است در ساعت هوشمند بعدی (یا اولین) خود بیابید:
- سنسور نوری قلب: این حسگرها اصولا” از نور برای اندازه‌گیری جریان خون شما استفاده می‌کنند و برای نشان دادن سرعت ضربان قلب استفاده می‌شوند. (در تمامی نسخه های اپل واچ، تمامی نسخه های Galaxy Watch سامسونگ، تمامی ساعت های هوشمند Forerunner گارمین و ساعت های Versa 2, Versa 3 و سنس فیت بیت موجود است.)
- سنسور الکتریکی قلب: به جای تنها ردیابی ضربان قلب، برای گرفتن الکتروکاردیوگرام استفاده می شود و می تواند به تشخیص بی نظمی ها ضربان قلب کمک کند. (در Apple Watch Series 4-7، Galaxy Watch Active 2 سامسونگ، Galaxy Watch 3 و Galaxy Watch 4 و Fitbit Sense موجود است.)
- ردیابی SpO2: این قابلیت اغلب به سنسور نوری قلب ساعت هوشمند برای تعیین میزان اکسیژن موجود در خون متکی است. بطور کلی، افراد سالم دارای سطوح اشباع اکسیژن بین 90 تا 100 درصد هستند. اگر میزان قرائت شما پیوسته کمتر از این مقدار است، به پزشک مراجعه نماید. (در اپل واچ سری 6 و 7، Samsung Galaxy Watch 3 و 4 و Fitbit Sense موجود است.)
- تشخیص سقوط: تقریباً همه ساعت‌های هوشمند از سنسورهایی موسوم به شتاب‌سنج در داخل خود برای اندازه‌گیری حرکت استفاده می‌کنند، اما تنها در موارد محدودی از این سنسورها برای تشخیص سقوط سخت استفاده می شود. اگر ساعتی با این قابلیت یک مورد سقوط را حس نماید، گزینه هایی برای تماس با اورژانس یا عزیزان در اختیار شما قرار می دهد. با این حال، راه اندازی این قابلیت ممکن است بسیار دشوار باشد – حتی زمانی که شما صریحا” تلاش می کنید آن را راه اندازی کنید. (در اپل واچ سری 4 و مدل های جدیدتر و Galaxy Watch Active 2، گلکسی واچ 3 و گلکسی واچ 4 سامسونگ موجود است.)
با این حال، هنگام بحث در مورد سلامتی، فقط یک چیز را در نظر داشته باشید. ساعت‌های هوشمند، حتی آنهایی که واقعاً پیچیده هستند، همیشه برای برخی از قابلیت های سلامتی که ارائه می‌دهند، فاقد تأییدیه سازمان غذا و دارو می باشند. این اغلب به علت یک خلاء شناخته شده است: اگر یک سازنده ساعت هوشمند چیزی را به عنوان قابلیت “سلامتی” به جای ابزاری برای تشخیص پزشکی به بازار عرضه کند، نیازی به تایید FDA ندارد. ردیاب اکسیژن خون نمونه خوبی از قابلیت هایی است که معمولاً نیازی به پاک کردن آن نیست، اما تمام ساعت های دارای قابلیت های الکتروکاردیوگرام در ایالات متحده توسط FDA مورد ارزیابی قرار گرفته اند.
می توانید از برخی ساعت های هوشمند برای ردیابی خواب استفاده نمائید، اما فراموش نکنید که آنها را قبل از خواب شارژ کنید.
خواب شبانه بهتری داشته باشید
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، در حدود 70 میلیون آمریکایی از مشکلات مزمن خواب رنج می برند. اگر شما هم با این مشکل مواجه اید، یک ساعت هوشمند می تواند به شما پی بردن به دلیل آن کمک کند. بسیاری از گزینه‌های محبوب، با قابلیت های ردیابی خواب عرضه می شوند تا رفتارهای مشکل‌ساز خواب که ممکن است از آنها بی اطلاع باشید را تحت نظر بگیرید.
برای مثال، اپل واچ سری 3 و جدیدتر قادر است مدت زمان خواب را تشخیص داده و تنفس را در طول شب ردیابی کند. و این تنها نوک کوه یخ است (قابلیت های بسیاری بیشتری دارد)
اکثر ساعت‌های هوشمند Forerunner گارمین سطح اکسیژن خون و همچنین تنفس را حین خواب کنترل می‌کنند. حتی تلاش می‌کند مدت زمان سپری شده در مراحل مختلف خواب – سبک، عمیق یا REM (حرکت سریع چشم) – را اندازه‌گیری کند تا صبح به شما یک”امتیاز” خواب، به‌علاوه توصیه‌هایی در مورد اینکه چقدر باید آن روز را راحت بگیرید، بدهد
Fitbits یکی از اولین ردیاب‌های تناسب اندامی است که از ردیابی خواب پشتیبانی کرده و ساعت‌های هوشمند این شرکت – مانند Fitbit Sense – نیز این کار را انجام می دهد. Sense دارای تمام ترفندهای ردیابی مشابه ساعت‌های گارمین، بهمراه یک افزونه مفید می باشد: حالت «بیداری هوشمند» که اگر تصور می کنید دیگر به خواب عمیق نمی روید، شما را تا 30 دقیقه قبل از زنگ زدن ساعت بیدار می‌کند.
در ضمن، گلکسی واچ 4 جدید سامسونگ می‌تواند سطح اکسیژن خون را کنترل کرده و پیشرفت شما را در مراحل مختلف خواب مانند سایر موارد ردیابی کند، اما دارای یک ترفند ردیابی خواب می باشد که قبلاً در یک ابزار پوشیدنی مشاهده نکرده ایم: تشخیص خروپف. ممکن است کمی احمقانه به نظر برسد، اما مفیدتر از آن چیزی است که تصور می کنید. اگر آمار شما نشان دهد که خروپف کرده اید و سطح اکسیژن خونتان بطور غیرعادی پایین است، ممکن است لازم باشد به یک متخصص مراجعه کنید – این ممکن است بیانگر اختلالی مانند آپنه خواب باشد.
نکاتی برای دریافت بهترین داده های خواب:
- اطمینان حاصل کنید که بند ساعت شما تا حد امکان راحت باشد. این تضمین می کند که حسگرهای فعال در هنگام خواب در موقعیت مناسبی برای قرائت قرار داشته باشند.
- قبل از خواب ساعت هوشمند خود را شارژ کنید. اگر ساعتتان قبل از بیدار شدن شما خاموش شود، اطلاعات خواب مناسبی دریافت نمی کنید.
- اعلان‌ها را برای شب خاموش کنید. بیشتر ساعت‌های هوشمند سامسونگ یک حالت «شب بخیر» دارند که همه اعلان‌ها را به جز آلارم‌ها قطع می‌کند. دارندگان اپل واچ نیز می توانند «حالت خواب» را در آیفون خود تنظیم و فعال کنند، که Do Not Disturb (مزاحم نشوید)را نیز فعال می کند. در ساعت هوشمند Fitbit، صفحه اصلی خود را به سمت چپ کشیده و روی نماد ماه ضربه بزنید تا «حالت شب» فعال شود. به همین نحو، دارندگان Garmin Forerunner باید Do No Disturb را فعال نمایند.
- از عیوب خاص ساعت خود آگاه باشید. برای مثال، برخی از قابلیت های خواب ذکر شده در بالا به صورت پیش فرض در Galaxy Watch 4 سامسونگ فعال نمی باشند، بنابراین باید آنها را به صورت دستی فعال کرد. و به گفته Garmin برای دریافت بهترین داده‌ها باید دو ساعت قبل از خواب ساعت را پوشید.
در تماس بودن
بسیاری از ابزارهای پوشیدنی معمول – ساعت های Apple، ساعت های Samsung’s Galaxy، فیت‌بیت‌هایی مانند Sense و Versa و غیره – می‌توانند در مواقعی که نمی‌خواهید از گوشی هوشمند خود استفاده کنید، به عنوان یک بلندگوی کوچک عمل کنند. کیفیت تماس بسته به نوع ساعت مورد استفاده ممکن است متفاوت باشد، اما به طور کلی برای مکالمات سریع مناسب است.
هم چنین، اگر می‌خواهید کارهای بیشتری نسبت به تماس‌های تلفنی انجام دهید، ساعت‌های هوشمند مناسب مزایایی دارند. اپل واچ دارای یک قابلیت واکی تاکی داخلی و منظم است که به شما اجازه تبادل سریع پیام های صوتی را با دیگر دارندگان اپل واچ می دهد. (حتی بهتر، قبل از اینکه بتوانید یادداشت های صوتی را با هم مبادله کنید، باید به طور خاص رضایت فردی را درخواست کنید – و بالعکس).
آخرین نسخه Galaxy Watch 4 4 سامسونگ قابلیت مشابهی، را با یک نکته ارائه می دهد: تنها اجازه اشتراک پیام‌های صوتی را به افرادی که ساعت‌هایشان آخرین نسخه نرم‌افزار Wear OS گوگل را اجرا می‌کنند، می دهد که در حال حاضر تعداد زیادی از آنها قابل دسترس نمی باشند.
